Ik ben altijd gepassioneerd geweest door bewegende beelden. Het was altijd mijn droom om animatiefilms te maken. Met de opkomst van de PC heb ik de kans gezien om iets op een scherm te doen bewegen. Programmeren is dan ook mijn beroep geworden.
Tijdens mijn burgerdienst ben ik voor de eerste keer in contact gekomen met videocamera’s en heb ik mijn eerste montage gemaakt op VHS met twee video recorders. Geen software toen, maar op de correcte moment op REC duwen om de volgende scene op te nemen : het was leren door te observeren hoe de films op TV gemonteerd waren.
in 2005 kocht ik mijn eerst montage-programma. Een nieuw digitale tijdperk brak aan voor mij. Immers, door me te verdiepen in deze software heb ik ook andere kunstzinnige mogelijkheden ontdekt, zoals :
Dit allemaal op de PC. Ik had eindelijk de tools om mijn droom waar te maken: een volledige animatiefilm produceren.
Ik probeerde kleine haalbare projecten uit, want het maken van een animatiefilm, vraagt zeer veel tijd.. Maar ik was steeds op zoek naar een realiseerbaar project met een goed verhaal.
Intussen vroeg mijn echtgenote me om videoclips voor haar liedjes te maken. Anne-Marie zit altijd vol ideeën. Ze heeft al meer dan 100 liedjes geschreven en ingezongen. Ze kwam met een idee voor een TV-serie over een klein robot (die ik in 3D zou maken en animeren). We hebben met eigen middelen een demo gemaakt.
In 2012 heb ik ontdekt dat er filmclubs bestaan. Ik had er echt nood aan mensen te ontmoeten met dezelfde passie als ik: video’s maken.
Zo ben ik bij de Heistse Filmclub terecht gekomen. Het was direct prijs. Het weekend daarvoor hadden ze een multicam opname gemaakt van het event ‘Sing For The Climate’ dat toen onder andere in Heist had plaatsgevonden. De beelden moesten zo snel mogelijk gemonteerd worden. Maar de leden die meestal met montage bezig waren gingen juist allemaal op vakantie. Ze keken naar mij. „Kan je monteren?“. Ik zei twijfelend „Een beetje“. Toen kreeg ik mijn eerst opdracht en meteen ook mijn ‘eerste lessen in montage’ via de commentaren van de andere groepsleden. Ik heb ook van de gelegenheid gebruik gemaakt om een stuk animatie in te bouwen.
De club heeft mij ook aangezet om mee te doen aan wedstrijden. Zo heeft “Requiem for Leningrad” 3 sterren gehaald op BIAF en is “The Woodman” met de prijs voor “beste fictie” bekroont geweest bij Mecina.
Naast animatie en visual effects monteer ik heel graag multicams van muziek events. Ik probeer de beelden te vinden die best passen met de muziek, zoals bij deze Taptoes opgenomen in Heist-op-den-Berg.
De Heistse Filmclub is geen plaats waar je komt om te consumeren. Er is geen agenda. Eigen inbreng is dus erg belangrijk. Precies dit unieke aspect zorgt ervoor dat ik daar mijn plekje gevonden heb.